หนึ่งในอันตราย / ความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดต่อสุขภาพ / ความปลอดภัยของประชาชนโดยรวมคือการรับรู้โดยบางคนสิทธิตามรัฐธรรมนูญและรัฐธรรมนูญเองรับรองและให้สิทธิส่วนบุคคลไม่ จำกัด
เมื่อใด เสรีภาพในการพูดและสื่อมวลชน (สิทธิหน้ากากผ้าในการแก้ไขครั้งที่ 1) ถูกตีความว่าเป็นความหมายการพูดและการทำสิ่งใดก็ตามที่ต้องการโดยไม่คำนึงถึงผลกระทบต่อผู้อื่นทั้งการใช้ในทางที่ผิดและการถูกทารุณ ไม่เป็นไรที่จะกรีดร้องไฟไหม้ในโรงภาพยนตร์หรือไม่ได้หมายความว่าข่าวปลอมเป็นสิ่งที่ยอมรับได้! นอกจากนี้ยังไม่ได้หมายความว่าใครบางคนสามารถกรีดร้องด้วยวาจาชื่อที่ไม่เหมาะสม ฯลฯ หรือยุยงให้ผู้อื่นจลาจลและ / หรือประพฤติตัวไม่เหมาะสม เมื่อสมาคมปืนไรเฟิลแห่งชาติมุ่งเน้นไปที่สิทธิของปืนและล้อมรอบตัวเองการแก้ไขเพิ่มเติมครั้งที่ 2 ไม่ได้หมายความว่าการใช้งานโดยขาดความรับผิดชอบการใช้งานที่ไม่ปลอดภัยและ / หรือการใช้อาวุธจู่โจมจะครอบคลุมถึงสิ่งนี้
- ในทำนองเดียวกันเสรีภาพที่จะกระทำอย่างไร้ความรับผิดชอบในช่วงเวลาหน้ากากผ้ามัสลิน
- ที่มีความเครียดและความท้าทายด้านสาธารณสุขปกป้องพฤติกรรมที่ขาดความรับผิดชอบนี้โดยระบุว่าการสวมหน้ากากการเบี่ยงเบนทางสังคม ฯลฯ ถือเป็นการละเมิดสิทธิส่วนบุคคล! ด้วยเหตุนี้บทความนี้จะพยายามสั้น ๆ พิจารณาตรวจสอบทบทวนและอภิปรายเหตุผลเฉพาะ 4 ประการเหตุใดจึงไม่มีใครมีสิทธิที่จะเพิกเฉยต่อความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนบุคคลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพและ ความเป็นอยู่ของผู้อื่น
1. เสี่ยงตัวเอง:บางรัฐก็โอเคสำหรับคนที่จะเสี่ยง แต่เราไม่อนุญาตให้ฆ่าตัวตายตามกฎหมาย! อย่างไรก็ตามในขณะที่อาจเป็นสิทธิ์ของคน ๆ หนึ่งที่จะแสดงความไม่รับผิดชอบหาก / เมื่อไม่มีใครได้รับอันตรายหลายคนดูเหมือนจะหลอกลวง – ตัวเองโดยอ้างว่าไม่มีความเสี่ยงและไวรัสเป็นเรื่องหลอกลวง บางทีสิ่งเหล่านี้บางส่วนเป็นผู้สนับสนุนหลักของประธานาธิบดีทรัมป์ซึ่งมักจะพูดชัดแจ้งการปฏิเสธส่วนบุคคลของเขาและการรับรู้ถึงอันตราย ฯลฯ มันไม่สมเหตุสมผลที่จะฟังผู้เชี่ยวชาญด้านสาธารณสุขและ / หรือ ผู้เชี่ยวชาญเช่นเดียวกับการอ่านข้อมูลซึ่งระบุอย่างชัดเจนเป็นอย่างอื่น?
2. การเพิกเฉยต่อสุขภาพของประชาชน / การปฏิเสธ: การเพิกเฉยและ / หรือการปฏิเสธอันตรายที่อาจเกิดขึ้นไม่ได้ทำให้เกิดภัยคุกคามต่อประชาชนบางส่วนแม้แต่น้อย! จนถึงปัจจุบันหน้ากากผ้าอนามัยมีผู้ติดเชื้อCOVID19มากกว่า 2 ล้านคนและเสียชีวิตมากกว่า 115,000 คน! คนเหล่านั้นเชื่อว่าพวกเขามีสุขภาพดีและไม่จำเป็นต้องกังวลและอาจไม่มีอาการยังคงทำให้สิ่งเหล่านั้นตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นเนื่องจากการสัมผัสที่อาจเกิดขึ้น!
3. การแพร่ระบาด / เลวร้ายลง / ขยายการแพร่ระบาด:หากผู้คนเพียงแค่สวมหน้ากากในที่สาธารณะเคารพความห่างเหินทางสังคมและล้างมือให้บ่อยที่สุดเท่าที่จะทำได้และฆ่าเชื้อการแพร่กระจายที่อาจเกิดขึ้นของการระบาดจะอ่อนแอลงอย่างมีนัยสำคัญ ! แต่เนื่องจากบางคนปฏิเสธที่จะยอมรับสิ่งที่ควรเป็นความรับผิดชอบต่อสังคมระยะเวลาขอบเขตการคุกคาม ฯลฯ ของการแพร่ระบาดครั้งนี้ถูกรวมเข้าด้วยกันแย่ลงและขยายออกไป!
4. เป็นพยานว่าเกิดอะไรขึ้นในสถานที่ที่ใช้สามัญสำนึกเทียบกับคนอื่น ๆ :ทำไมนิวยอร์กถึงสามารถไปจากที่เลวร้ายที่สุดในแง่ของอัตราการติดเชื้อ ฯลฯ ไปจนถึงดีที่สุด? รัฐนิวยอร์กโชคดีที่มีผู้ว่าการรัฐที่แสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำที่แท้จริงให้ความสำคัญกับสุขภาพของประชาชนและสวัสดิการ / ความเป็นอยู่แทนที่จะเป็นวาระส่วนตัว / การเมืองและ / หรือผลประโยชน์ส่วนตนและเน้นมาตรการสามัญสำนึก เพื่อจัดการกับการแพร่ระบาดครั้งนี้! ในขณะที่หลายรัฐมีประสบการณ์การติดเชื้อเพิ่มขึ้นหลังจากเปิดอีกครั้งสิ่งนี้ได้รับการควบคุมมากขึ้นในบรรดาผู้นำที่เน้นย้ำอยู่ – แน่นอน !
ไม่มีใครมีสิทธิที่จะให้สิทธิส่วนบุคคลเสรีภาพความชอบวาระส่วนตัวนำหน้าผลประโยชน์สูงสุดสุขภาพและความเป็นอยู่ของประชาชนโดยรวม! เราแต่ละคนมีสิทธิ์ของเรา แต่ไม่ใช่ถ้าพวกเขาทำร้ายผู้อื่น!
ความหลากหลายมากขึ้นเพื่อทำงานในสถานการณ์ที่หลากหลาย